BARCELONA GAUDIEGO i FLAMENCO
Niebiańska architektura i energetyczny taniec
Powakacyjna opowieść o Barcelonie.
Barcelona jest domem dla wielu tajemniczych i wyjątkowych perełek architektury Katalońskiego modernizmu. Nie ma bardziej znanego nazwiska, kojarzonego z Barceloną niż Antoni Gaudi. Ten genialny architekt z ogromną wyobraźnią odcisnął na mieście niepowtarzalny charakter, który widać niemal na każdym kroku. Jego nauczyciel miał o nim nawet powiedzieć, że jest albo wariatem, albo geniuszem. Charakterystyczne w pracach Gaudiego jest używanie potłuczonych kubków, talerzy, płytek, z których tworzył niesamowite wzory. Ta technika nazywa się trencadis. Można go okrzyknąć pionierem recyklingu.
Flamenco to zjawisko kulturowe obejmujące muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania. Narodziło się w Andaluzji, by opanować cały kraj. W tym oryginalnym tańcu ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza lub też podkreślają znaczenie słów i charakteru melodii, która im towarzyszy. Może być wykonywany solo, w duecie lub grupowo. Wykonywany jest na ulicy, do przysłowiowego kotleta w restauracji, i w największych salach koncertowych. Widza-słuchacza uwodzi rytm wybijany, wystukiwany, wyklaskany, przy akompaniamencie gitary i gardłowego śpiewu. Aby tańczyć flamenco, trzeba mieć hiszpańską duszę.
I te wszystkie niesamowitości (architektura, taniec, muzyka, artyści, opowieści) będą prezentowane na wrześniowym spotkaniu
¡Tego nie można przegapić!
Zapraszam Stanisław Kusiak